Przejęcie do wykonania w Polsce orzeczeń sądów zagranicznych w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej lekarzy rodzi wiele kontrowersji natury prawnej.
Procedura przejęcia do wykonania orzeczeń ma na celu wykonanie kary orzeczonej względem lekarza kary w państwie skazania. Problem ten jest istotny, ze względu na fakt, że wielu polskich lekarzy wykonuje zawód poza granicami kraju, dysponując prawem wykonywania zawodu w Polsce, a wobec których zostały orzeczone sankcje przez sądy dyscyplinarne w innych państwach. Celem przejęcia do wykonania orzeczenia zagranicznego sądu dyscyplinarnego jest przekazanie postępowania na ostatnim etapie, związanego z wykonaniem prawomocnie orzeczonej kary z państwa, w którym została orzeczona, do innego państwa.
Podstawy określa art. 608 § 1 k.p.k., który stwierdza, że w razie prawomocnego skazania obywatela polskiego przez sąd państwa obcego na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu albo prawomocnego orzeczenia wobec obywatela polskiego środka polegającego na pozbawieniu wolności, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu tego państwa z wnioskiem o przejęcie skazanego albo osoby, wobec której orzeczono środek, w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka w Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści § 3 tego przepisu wynika, że
przed wystąpieniem z wnioskiem, o przejęcie skazanego albo osoby, wobec której orzeczono środek, w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka w Rzeczypospolitej Polskiej Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego sądu o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przejęcia orzeczenia do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej.
Po przejęciu orzeczenia do wykonania sąd określa kwalifikację prawną czynu według prawa polskiego oraz karę i środek podlegające wykonaniu (art. 611c k.p.k.). Obowiązujące przepisy nie uwzględniają specyfiki zawodowej lekarzy, w szczególności w odniesieniu do orzeczeń sądów dyscyplinarnych wydawanych wobec lekarzy w innych państwach. Dotyczy to sytuacji lekarzy, którzy posiadają prawo wykonywania zawodu w Polsce, ale zostały wobec nich orzeczone sankcje dyscyplinarne w innych państwach. W sytuacji przejęcia do wykonania orzeczenia zagranicznego sądu dyscyplinarnego w stosunku do lekarza, przepisy kodeksu postępowania karnego powinny być stosowane po uwzględnieniu modyfikacji postępowania dyscyplinarnego prowadzonego w stosunku do lekarzy.
Problem dotyczy przede wszystkim wskazania podmiotów uprawnionych do zainicjowania postępowania dotyczącego uznania i przejęcia do wykonania orzeczenia sądu dyscyplinarnego. Ustawa o izbach lekarskich w art. 67 określa, że rzecznik odpowiedzialności zawodowej niezwłocznie po otrzymaniu informacji wskazującej na możliwość popełnienia przewinienia zawodowego jest obowiązany wydać postanowienie o wszczęciu bądź o odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego. W obecnym stanie prawnym ustawodawca nie przewidział wprost trybu postępowania w przypadku przejęcia do wykonania prawomocnego orzeczenia sądu dyscyplinarnego lekarzy. Art. 112 ustawy o izbach lekarskich odwołuje się do zasady odpowiedniego stosowania kodeksu postępowania karnego i kodeksu karnego, ale nie przewiduje wprost stosowania art. 114 § 2 k.k.
Brak właściwych przepisów ustawowych w praktyce może powodować podejmowanie przez sądy lekarskie rozstrzygnięć wydawanych w oparciu o nieistniejącą podstawę prawną, a co za tym idzie naruszać prawa lekarza.